KALBİ ANLAMAK
(süre: 4 dakika)





Kalb, şuurlu ve şuursuz bütün ruhsal olayların tecelli yeridir. Diğer adı, vicdandır. Bazen gönül de denir.


*


Duygular, düşünceler, hatıralar, izlenimler, iman ve küfür, kindarlıklar, sevgiler, neş'e, sevinç, üzüntü... hepsi kalbde tecelli eder.


*


Rüyalar, aklî baskıların kalktığı anlar olup kalblerimizin gerçek hali ancak rüyalarımızda ortaya çıkar.


*


Rüyalar gibi diğer mânâların da hepsi kalbde tecelli eder. Kalbler, mânâ alemine açılan kapılardır.


*


Kalb, imanla dirilir. imanla hayatiyet ve canlılık kazanır. Allah sevgisi ise, kalbde imanın nurudur.


*


Kalbler, ancak Allahü Tealâ'yı hatırlamakla huzur bulur. Rabbini ve O'ndan gelen nimetleri hatırlamayan bir kalb, hasta bir kalbdir.


*


Kişinin, Rabbini hatırlamaması, kalbini nefsinin heveslerine ve dünya arzularına kaptırmış olmasındandır.


*


Kalbi dünya tamah ve arzularıyla dolu böyle bir kalb, bir türlü sıkıntılardan kurtulamaz.


*


Dünya mal ve hizmetlerine sahip olmak kuşkusuz güzel bir şeydir. Kişi bunlarla, namusunu korur, ihtiyaçlarını giderir, kimseye muhtaç olmadan hayatını sürdürür gider.


*


Ama kalbini bunlara kaptırmak, felaketlerin en büyüğüdür.


*


Mala sahip olmak başka, mal sevgisi başkadır.


*


Mal hayırlı bir şeydir. Kötü olan mal değil, mal sevgisi; mal, mevki, makam gibi şeylere duyulan bağlılıktır.


*


Nice fakirler vardır ki kalbinde zerre kadar mal sevgisi yoktur. Nice zenginler vardır ki dünya malı için yanar tutuşur.


*


Kalbde bulunan Allah'tan başka şeylerin hepsine masiva denir. Masivadan temizlenmedikçe kalb huzur bulamaz.


*


Her an Rabbini anan kalbde masivadan eser kalmaz. Allah'ın anılması, kalbdeki kötülükleri ve pislikleri yakıp yok eder.


*


Masivadan temizlenerek Rabbine bağlanan kalbde, korkulardan, endişelerden, sıkıntılardan, huzursuzluklardan, tereddütlerden eser kalmaz.


*


Böyle bir kalbin sahibine bir anda dünyaları verseniz, ya da ondan bir anda dünyaları alsanız onun için hiç farketmez.


*


Gerçek bir iman, gerçek bir sevgi, gerçek bir vefa ancak böyle bir kalbde ortaya çıkar.


*


Halbuki çıkar üzerine kurulu dostluk ve sevgiler, çıkarla birlikte yok olur gider.


*


Allah rızası üzerine kurulu sevgi ve dostluklar ise, asla yok olmaz.


*


Yaptığı her şeyi Allah rızası için yapanın kalbinde Allahü Tealâ'nın sevgisinden ve O'na bağlılıktan başka hiçbir şey kalmaz.


*


Böyle bir kişi duygularına, tutkularına ve diğer insanlara kul olmaktan kurtulmuş, Rabbine kul olmuştur. Ve kalb, artık, gerçek ilahını bulmuştur.


*


Halk arasında bunlara gönül ehli, gönül eri, gönül adamı veya Allahlık denir.


*


Gönül erleri, ebedi bir mutluluğun ve kalb huzurunun dünyadaki sır kapılarıdır. Onlar kendileri huzurlu olduğu gibi etraflarına da huzur verirler


*


Ebedi mutluluğun yolu, haramlardan uzak durarak nefsini, ve her an Rabbini hatırlayarak kalbini temizlemekten geçer.





♥♥♥